Kavram ve Duyum

[ Anti-Ödipus 'un Türkçe'ye çevrilmesi münasebetiyle, Deleuze ve Guattari ile yapılmış ikinci bir söyleşiyi daha aktarıyoruz. İyi okumalar] Yazıdaki illüstrasyonlar Fernando Vicente 'ye aittir. Actuel: Kapitalizmi tanımlarken “kapitalist sistemin çılgınlığını, ve onun akılcılığının patalojik karakterini (tali ve sapkın bir akılcılığın değil, o makine çalıştığı sürece varolan onun hakiki akılcılığının patalojisini) dışa vurmayan en küçük bir işlemin, en ufak bir sınai ve mali mekanizmanın bile bulunmadığını” söylemiştiniz. Delice işleyen bu makinenin tehlikesinin olmadığını, zaten onun başından itibaren, başlangıcı itibariyle çılgınca olduğunu ve akılcılığının da bu çılgınlıktan çıktığını ilave etmiştiniz. Bununla, bu “anormal” toplumdan sonra gelen veya onun dışında bulunan “normal” bir toplum olduğunu mu kast ediyorsunuz ? Gilles Deleuze: Biz “normal” ya da “anormal” gibi terimleri kullanmıyoruz. Her toplum aynı zamanda hem normal hem de anormaldir. Me

[Kavram ve Duyum olarak Anti-Ödipus 'un 40 yıl sonra gerçekleşen(!) Türkçe çevirisini yoğun bir emekle gerçekleştiren çevirmenlere teşekkür ediyoruz. Nihayet, entelektüel piyasanın doksazoflarının elinde, banka bianellerinde harcayıp durdukları bir devrimci tavrın kitabının, belki de en çok hitap etmesi gereken "sahadaki" devrimcilere, dünyayı değiştirmek için sokakları dolduranlara ve yeni dünyalarında eski dünyanın hiç bir kalıntısını istemeyenlere ulaşmasını coşkuyla selamlıyoruz!] SORU : Biriniz psikanalistsiniz diğeriniz filozof. Aslında kitabınız hem psikanalizden hem de felsefeden bir tür feragat olarak görülebilir. Siz başka bir şeyi gündeme getirdiniz : şizo-analiz. Bu işe girişirken ne düşünmüştünüz ve bu girişim sizlerde hangi dönüşümleri meydana getirdi? Anti-Ödipus Gilles Deleuze : Küçük kızlar gibi şart kipiyle konuşmak gerekecek: biz birbirimizle karşılaşacaktık ve bu iş olacaktı falan.. Felix’le karşılaşalı iki buçuk yıl kadar oluyor. Onun beni

Bir gazetenin “Sağlık” sütununda bugün “saç naklinde yeni bir yöntem”in tanıtıldığı, hemen yan sütunda “anne sütü gibisi yok” denilen şu dörtte bir sayfanın yukarısında, birkaç sütun halinde “ölüm orucu”ndan “kurtarılarak” tıbbın ellerine teslim edilen mahkûmların haberi yer alıyordu. Oysa onlar, yalnızca bedenleriyle gerçekleştirdikleri bir eylemin sonunda orada bahsedilen “sağlık” denilen şeyden tümüyle vazgeçmiş, üstelik işkencenin ve ölüm orucunun derin yaralarını ve örselenmelerini hep taşıyacak bedenlerini bambaşka bir “sağlık” türüyle kutsamış bulunuyorlar. Çok geçmeden bu bedenler, tıbbın yarım yamalak müdahalesi sonucu “iyileşti” etiketiyle taburcu edilecekler ve yeniden cezaevi duvarlarının ardına, ağır demir kapıların arkasına kapatılacaklar... Hunger (2008) Ölüm orucu olayı, aydın sorumluluğu denilen özel bir sorumsuzluk ve bencil uğraşı türünü bir kez daha turnusol testine tâbi tutuyor. Orada, yine bir gazetenin sütunlarında, Adalet Bakanı tarafından yapılan